مصالح ساختمان سازی روستایی :

روستاییان افرادی هوشمند هستند که از مواد و مصالح موجود و در دسترس خود و تتلاش برای بهره گیری هرچه بیشتر از آنها ساختمان هایی را ایجاد کرده اند که به بهترین شکل نیاز آنان را پاسخ می دهد.

روستای پالنگان :

روستای پالنگان در دهستان ژاورود ، غرب کامیاران در دره تنگیور در استان کردستان است. روستا در دامنه کوه و در 2 طرف دره قرار گرفته و خانه های آن با سنگ و عموماً به حالت پلکانی ساخته شده و پشت بام منزل پایین حیاط منزل بالاست.

خانه های روستا با سنگ و بیشترشان به صورت خشکه چین ساخته شده است.

این ناحیه از مراکز مهم استان کردستان در دوره ی سلجوقی به بعد بوده با توجه به بقایای مساجد و منازل قدیمی و باغ های زیبایی این روستا به نظر می رسد که شالوده ی اصلی آن به دوره ی سامانی برمی گردد.

روستای پالنگان نزدیک به هزار نفر جمعیت دارد که مذهب اکثریت آنها سنی است و به لهجه ی اوامی صحبت می کنند و 220 خانوار است.

عمده محصولات تولیدی مردم این روستا گندم و جو و انواع مواد لبنی است. گیوه بافی ، جاجیم و موج بافی از مهم ترین صنایع دستی پالنگان محسوب می شود. پالنگان یکی از 7 روستای هدف گردشگری استان کردستان است که پس از انجام مطالعات کارشناسی بدون هیچ تغییری در ساخت خود به روستای گردشگری تبدیل می شود. خانه های اینجا به طور کلی با مصالح بومی ویژه سنگ و گگل بنا نهاده شده اند و این رسمی است که از کهن تا به امروز نسل به نسل دانش آن منتقل شده است.

در روستای پالنگان قامت لخت و مقاوم کوه را با متانت تراش می دهند و در فضای ایجاد شده سنگ های کنده شده به صورت خشکه چین و البته در موارد کمی با استفاده از گل توسط استادان چیره دست روی هم بنا می شوند.

نوع مصالح بکار رفته در منطقه ی پالنگان

مصالح مورد استفاده ابنیه ی سنتی در این منطقه مانند سایر مناطق اقلیمی آن چیزی است که در دسترس است. اغلب جهت دیوارها از سنگ و برای پوشش سقف طبقات و با هم از چوب درختان و کاهگل استفاده می کنند. به همین دلیل فراوانی و در دسترس بودن ، سنگ ماده ی عمده ی ساختمانی مورد استفاده در این ناحیه می باشد. نقطه ضعف ساختمان های سنگی در وزن زیاد آن است. وزن زیاد سنگ نه تنها اجرای ساختمان های سنگی را مشکل می کند بلکه این ساختمان ها در مقابل نیروی زلزله آسیب پذیر تر از ساختمان های سبکتر می باشند.

دیوار سنگی در این روستا هم با ملات گل و یا ملات گل و گچ و هم به صورت بدون استفاده از ملات ( خشک چین ) احداث می شود.

از نظر یک روستایی در پالنگان خاک و سنگ و چوب و گیاهان بومی ... هر کدام به نوعی مصالح ساختمانی بوده و اگر به صورت صحیحی از آنها بهره برداری شود نقش واقعی خود را در ایجاد فضاهای مطلوب ایفا خواهند کرد. ابنیه ی روستایی را بر اساس نوع و کیفیت مصالح به دو گروه ابنیه ی روستایی سبک و ابنیه ی  روستایی سنگین دسته بندی می کنیم.

در این مناطق مصالح عمده ساختمانی از سنگ می باشد. بهترین سنگ های ساختمانی ، سنگ هایی هستند که قابلیت تیشه خوری داشته باشند. در بسیاری از مناطق روستایی برای امور ساختمان سازی از قلوه سنگ های رودخانه ای بهره می گیرند.

در این منطقه ساختمان های بسیار با اشیاء و سقف های متنوع ساخته شده اند که در این بحث به تفکیک بیان می شود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: