قلعه پالنگان چست و کجاست؟

روستاي " پالنگان" در 15 كيلومتري شهر كامياران و ابتداي منطقه اورامان قرار دارد. در 800 متري روستا در دره زيباي " تنگيور" و در محل چشمه هاي پر آب " شيخ علاء الدين"، " شيخ خاتون" و " شيخ عمر"،  قلعه پالنگان وجود داشت كه اكنون بقاياي اتاق ها، آتشكده ها و پل هاي قديمي آن پابرجاست. آثار به دست آمده از قلعه و بقاياي پل هاي ساخته شده بر روي رودخانه، قدمت آن را به دوره پيش از اسلام مي رساند.نويسنده كتاب" تحفه ناصري" قلعه را مدتها محل سكونت امراي " كلهر" دانسته و مي نويسد: خسروخان اردلان در سال 564هـ. ق قلعه را متصرف و جزو قلمرو خود درآورد و از آنجا كه آب وهواي قلعه "زلم" ، در شهر زور آباد مناسب نبود، مركز فرمانروايي خود را به "پالنگان" انتقال داد. مدارك حاصل از كاوش هاي باستان شناسي مرتبط با اين دوره و نزديك بودن قلعه به كتيبه " تنگيور" انتقال از قلعه " زلم" به پالنگان را ثابت مي كند.قلعه تا بعد از انتقال مركز حكومت  خاندان اردلان از پالنگان به " حسن آباد" ، يعني در حدود قرن دهم هـ.ق آباد بود

نمایی از چشمه شیخ عمر و شیخ علاء الدین

نمایی از داخل روستا

به خاطر درخواست های فراوان دوستان عزیز مبنی بر درج تصاویری از نماهای مختلف روستا  

توجه در صورتی که کسانی نیاز به تصاویر بیشتر داشتند می توانند با مدیر وبلاگ تماس حاصل نمایید

 آرباباخبر: روستای پالنگان یکی از زیباترین روستاهای پله‌کانی شهرستان کامیاران است، که با دارا بودن جاذبه‌های زیبای گردشگری و قابلیت پرورش و عرضه ماهی قزل‌آلای زنده، سالانه گردشگران بسیار زیادی را به خود جذب می کند.

مسابقه دوستانه کامیاران و روانسر به میزبانی شهر روانسر در روز جمعه مورخه 1394/11/23 برگزار شد

که در این مسابقه کامیاران از نظر تیمی اول شد 

  خدمات رسانی جمعیت هلال احمر شهرستان کامیاران در روز طبیعت (94/1/13)

خدمات رسانی جمعیت هلال احمر شهرستان کامیاران در روز طبیعت (94/1/13)

خدمات رسانی جمعیت هلال احمر شهرستان کامیاران در روز طبیعت (94/1/13)

خدا قوت مسئولین دلسوز.................!؟ 

خسته نباشید کمی هم استراحت به خودتون بدید ...........لازمه !!!!!؟؟؟؟؟؟

 مصالح ساختمان سازی روستایی :

روستاییان افرادی هوشمند هستند که از مواد و مصالح موجود و در دسترس خود و تتلاش برای بهره گیری هرچه بیشتر از آنها ساختمان هایی را ایجاد کرده اند که به بهترین شکل نیاز آنان را پاسخ می دهد.

روستای پالنگان :

روستای پالنگان در دهستان ژاورود ، غرب کامیاران در دره تنگیور در استان کردستان است. روستا در دامنه کوه و در 2 طرف دره قرار گرفته و خانه های آن با سنگ و عموماً به حالت پلکانی ساخته شده و پشت بام منزل پایین حیاط منزل بالاست.

خانه های روستا با سنگ و بیشترشان به صورت خشکه چین ساخته شده است.

این ناحیه از مراکز مهم استان کردستان در دوره ی سلجوقی به بعد بوده با توجه به بقایای مساجد و منازل قدیمی و باغ های زیبایی این روستا به نظر می رسد که شالوده ی اصلی آن به دوره ی سامانی برمی گردد.

روستای پالنگان نزدیک به هزار نفر جمعیت دارد که مذهب اکثریت آنها سنی است و به لهجه ی اوامی صحبت می کنند و 220 خانوار است.

عمده محصولات تولیدی مردم این روستا گندم و جو و انواع مواد لبنی است. گیوه بافی ، جاجیم و موج بافی از مهم ترین صنایع دستی پالنگان محسوب می شود. پالنگان یکی از 7 روستای هدف گردشگری استان کردستان است که پس از انجام مطالعات کارشناسی بدون هیچ تغییری در ساخت خود به روستای گردشگری تبدیل می شود. خانه های اینجا به طور کلی با مصالح بومی ویژه سنگ و گگل بنا نهاده شده اند و این رسمی است که از کهن تا به امروز نسل به نسل دانش آن منتقل شده است.

در روستای پالنگان قامت لخت و مقاوم کوه را با متانت تراش می دهند و در فضای ایجاد شده سنگ های کنده شده به صورت خشکه چین و البته در موارد کمی با استفاده از گل توسط استادان چیره دست روی هم بنا می شوند.

نوع مصالح بکار رفته در منطقه ی پالنگان

مصالح مورد استفاده ابنیه ی سنتی در این منطقه مانند سایر مناطق اقلیمی آن چیزی است که در دسترس است. اغلب جهت دیوارها از سنگ و برای پوشش سقف طبقات و با هم از چوب درختان و کاهگل استفاده می کنند. به همین دلیل فراوانی و در دسترس بودن ، سنگ ماده ی عمده ی ساختمانی مورد استفاده در این ناحیه می باشد. نقطه ضعف ساختمان های سنگی در وزن زیاد آن است. وزن زیاد سنگ نه تنها اجرای ساختمان های سنگی را مشکل می کند بلکه این ساختمان ها در مقابل نیروی زلزله آسیب پذیر تر از ساختمان های سبکتر می باشند.

دیوار سنگی در این روستا هم با ملات گل و یا ملات گل و گچ و هم به صورت بدون استفاده از ملات ( خشک چین ) احداث می شود.

از نظر یک روستایی در پالنگان خاک و سنگ و چوب و گیاهان بومی ... هر کدام به نوعی مصالح ساختمانی بوده و اگر به صورت صحیحی از آنها بهره برداری شود نقش واقعی خود را در ایجاد فضاهای مطلوب ایفا خواهند کرد. ابنیه ی روستایی را بر اساس نوع و کیفیت مصالح به دو گروه ابنیه ی روستایی سبک و ابنیه ی  روستایی سنگین دسته بندی می کنیم.

در این مناطق مصالح عمده ساختمانی از سنگ می باشد. بهترین سنگ های ساختمانی ، سنگ هایی هستند که قابلیت تیشه خوری داشته باشند. در بسیاری از مناطق روستایی برای امور ساختمان سازی از قلوه سنگ های رودخانه ای بهره می گیرند.

در این منطقه ساختمان های بسیار با اشیاء و سقف های متنوع ساخته شده اند که در این بحث به تفکیک بیان می شود.

 روستای پالنگان را بیشتر بشناسیم

گردآورنده : فردین احمدی

مصالح ساختمانی :

گردآورنده : فردین احمدی

عبارت است از موادی که برای ساخت و ساز استفاده می شوند. بسیاری از موادی که به صورت طبیعی ایجاد می شوند ( مانند : رس ، ماسه ، چوب ، سنگ و حتی شاخ و برگ های کوچک )

برای ساختن یک ساختمان کاربرد دارند. به غیر از مواد و مصالح طبیعی برخی از مواد ساخته شده توسط انسان نیز به صورت ترکیبی ، در ساخت و ساز استاده می شوند.

در بسیاری از کشورها ، تولید مصالح ساختمانی به صورت یک صنعت در آمده است.

در هر منطقه بر اساس نوع آب و هوا مواد اولیه و معادن موجود از مواد مختلف در ساختمان سازی استفاه می شود که به آن مصالح ساختمانی می گویند. 

منتظر ادامه این مقاله در روزهای آتی باشید

شاهو خبر: در مراسم روز جوان از جوانان نخبه در زمینه های علوم قرآنی، فرهنگی، علمی، ادبی و... مورد تقدیر قرار گرفتند.

به گزارش شاهو خبر؛ در میلاد حضرت علی اکبر(ع) و بزرگداشت روز جوان مراسم تجلیل و از جوانان نخبه شهرستان کامیاران در سالن اجتماعات سازمان تبلیغات اسلامی برگزار شد.

در ابتدای این مراسم حجت الاسلام "علیرضا کاوه" رئیس سازمان تبلیغات اسلامی کامیاران در سخنانی بر تأسی جوانان از کردار و عمل اهل بیت پیامبر(ص) تاکید نمود.

وی افزود: برنامه های گرامیداشت روز جوان با همکاری اداره ورزش و جوانان کامیاران در جهت تکریم جوانان نخبه و ارزشی شهرستان، در تمام زمینه ها برگزار می شود. زیرا بیشتر جوانان در شهرستان کامیاران در زمینه ایی از علوم، ورزش و فرهنگ فعال هستند و به واقع شهری فرهنگی، ورزشی و علمی است.

حجت الاسلام کاوه با اشاره به حدیثی از پیامبر اسلام(ص) اظهار داشت: ایشان می فرمایند"حسن و حسین سید جوانان اهل بهشتند"، این حدیث بسیار مشهوری است که باید سرلوحه مناسک و مرام تمام جوانان مسلمان باشد. زیرا این دو بزرگوار و اهل بیت آنها از الگوهای مهم برای جوانان هستند.

رئیس سازمان تبلیغات اسلامی در ادامه به زندگی حضرت علی اکبر(ع) اشاره نمود و گفت: این فرزند امام حسین(ع) آن چنان عشقی به اهل بیت داشتند که هر کدام از ایشان اگر دلتنگ می شدند به وی رجوع می نمودند و از دریای عطوفت و احساس وی بهره می بردند.

وی درباره تجلیل از نخبگان جوان کامیاران خاطر نشان کرد: از وظایف ما این است که قدر جوانان را دانسته و برای هدایت و راهنمایی آنها کار کنیم . به همین خاطر در این روز بزرگ، ضمن تجلیل از تمام جوانان شهرستان کامیاران،از 30 تن از این افراد تقدیر حضوری به عمل می آید.

در ادامه مراسم، حجت الاسلام "علیمحمدی" امام جمعه اهل تشیع کامیاران و "عطاالله فرهادی" معاون فرماندار کامیاران در سخنانی بر اهمیت به امور جوانان تاکید نمودند و نیز "محس رضائی" درباره بزرگواری و بزرگ منشی حضرت علی اکبر(ع) به مداحی پرداخت.

گروه مولودی خوانی و مدیحه سرائی رسول اکرم(ص) نیز با خواندن اشعاری نغز در رثای پیامبر و اهل بیت(س) ایشان، فضای معنوی را به مراسم بزرگداشت روز جوان دادند.

در پایان نیز 30 نفر از جوانان فعال در زمینه های فرهنگی، ادبی، علمی، قرآنی، ورزشی و... مورد تقدیر و تجلیل قرار گرفتند.

که در میان دانشجویان دانشگاه پیام نور کامیاران از جناب آقای فردین احمدی(مدیر وبلاگ) و سرکار خانم طیبه احمدی به عنوان دانشجوی جوان برتر (نخبه ) تجلیل به عمل آمد .

روستای زیبای پالنگان  

پالنگان» یكى از روستاهاى استان كردستان است كه بافت معمارى پلكانى آن داراى ارزش ویژه اى است. روستا در دامنه كوه و در دو طرف دره قرار دارد. خانه هاى روستا با سنگ و عموماً به صورت خشك چین، به صورت پلكانى ساخته شده و پشت بام منزل پایین به منزله حیاط منزل بالا است. روستاى «پالنگان» در۱۵ كیلومترى شهر كامیاران و ابتداى منطقه اورامان قرار دارد. در ۸۰۰ مترى روستا در دره زیباى «تنگیور» و در محل چشمه هاى پر آب «شیخ علاء الدین»، «شیخ خاتون» و«شیخ عمر» قلعه پالنگان وجود داشت كه اكنون بقایاى اتاق ها، آتشكده ها و پل هاى قدیمى آن پابرجاست. آثار به دست آمده از قلعه و بقایاى پل هاى ساخته شده بر روى رودخانه قدمت آن را به دوره پیش از اسلام مى رساند. این روستا علاوه بر داشتن معمارى زیبا، داراى چشمه ها، آبشارها و طبیعتى سرشار از زیبایى منحصر به فرد در استان كردستان است و در كنار رودخانه اى قرار گرفته كه به «سیروان» مى پیوندد. این ناحیه یكى از مراكز مهم كردستان از دوره سلجوقى به بعد بود و قلعه پلنگان كه مجاور روستا و در بالاى كوه قرار گرفته، موید این امر است. با توجه به بقایاى آسیاب ها، مساجد و منازل قدیمى و باغ هاى زیباى این روستا، بعید به نظر نمى رسد كه شالوده اصلى آن به دوره ساسانى باز گردد، همین امر باعث شده كه در روزهاى تعطیل و روزهاى عید محل جذابى براى گردشگران و در طول سال براى بازدید توریست ها باشد.

 بناهای تاریخی استان کردستان

زیارتگاه بابا گرگر اين بنا در روستای باباگرگر وجود دارد. اين شخص در کنار اسم خودش يعنی سيد جمال الدين موسی رضا به اسم باباگرگر شهرت يافته است. در نزديکی اين بنا چشمه آب کربنات کلسيم وجود دارد. اين چشمه باعث پوششی در آن منطقه شده که به اسم دراگون شهرت يافته است. گفته می شود چشمه آب از شکافهای زيادی در آن حوالی سرچشمه می گيرد و دارای طعم تلخ و شوری می باشد. اين چشمه برای درمان امراض پوستی مفيد است. اين منطقه پتانسيل خوبی برای جذب توريست در استان دارد.

زیارتگاه عبدالله ازیارتگاه عبدالله از نوادگان امام هادی می باشد. اين مکان دارای ساختاری قديمی می باشد و در خيابان صلاح الدين ايوبی سنندج بنا شده است.

زیارتگاه پيرعمر مرقد ذکر شده در خيابان امام خمينی سنندج واقع شده است و به اسمی که در بالا ذکر شده شهرت يافته است. در نزديکی اين مقبره يک مدرسه وجود دارد که در سال 1297 هجری يعنی در هنگامی که اتاقهای زيادی به آن اضافه شد توسعه پيدا کرد. نظرات مختلف زيادی درباره اينکه اين مقبره متعلق به چه کسی است وجود دارد. لازم بذکر است که اين مکان يکی از اماکن مذهبی استان می باشد. کتيبه اورامان در کوه زينانه مريوان قرار گرفته است و بشکل هلال حک گرديده است. در داخل قوسی مصنوعی کنده کاری بطول 2.5 متر و عرض 30 متر وجود دارد. حکاکيهای ويژه ای در قسمت بالاتر اين اثر وجود دارند. همچنين دست نوشته ديگری در مجاورت آن به خط ميخی موجود است که شايد مربوط به هزاره دوم قبل از ميلاد و آغاز اولين هزاره قبل از ميلاد باشد. حمام قسلان حمامی قديمی است از دوره قجر در روستای قسلان قروه به فاصله 10 کيلومتری از قروه و شرق سريش آباد. طرحهای معماری داخلی حمام، کاشيکاريها و ديگر قسمتها قابل توجه می باشند. با توجه به اينکه يک امامزاده و نيز چشمه آبمعدنی باباگرگر در اين منطقه واقع هستند لذا از نظر توريستی بسيار مورد توجه می باشد.   بازار سنندج و آصف از ديگر بناهای تاريخی کردستان، می توان بازار سنندج و بازار آصف سنندج را نام برد. اين دو بنا بر پايه سبک معماری دوره صفويه ساخته شده اند و دارای ارزش بسياری می باشند.  از ديگر بازارهای قديمی استان می توان شيخ تاجوان چی و اردلان را در سقز و بازار سرپوشيده اورامی ها را در مريوان نام برد برج آجری آوشقون بابا اين برج تاريخی در قسمت غربی روستاه عربشاه در حدود 40 کيلومتری جنوب بيجار –نزديک به جاده همدان به بيجار- واقع گرديده است. شکل اين بنا، مصالح بکار رفته و نوع گنبد آن نشانگر اين است که اين بنا بجامانده از قرون پنجم و ششم بعد از ميلاد می باشد. اين برج بابا شاه ناميده می شود و بر طبق کتيبه گچی آن علی اشرف آنرا در سال 1322 بعد از هجرت بنا کرده است. اين برج آجری به دوران سلجوقی برمی گردد.

آرامگاه سليمان بگ اين مقبره متعلق به يکی از نوادگان ميرزا بگ، حاکم دوره شاه تهماسب صفوی می باشد. بر طبق باورهای مذهبی گفته می شود که وی دخترش را به برادرزاده اش داد و سپس حکومت بانه را به دامادش واگذار نمود. مقبره سليمان بگ در سه کيلومتری غرب بانه قرار دارد و بر روی قبر 1010 هجری يعنی زمان مرگ وی حک شده است مسجد جامع سنندج(دارالاحسان) اين بنا که در خيابان امام خمينی سنندج قراردارد در سال 1227 هجری بوسيله امان الله خان اردلان ساخته شد و از چندين محوطه بزرگ تشکيل شده است. حياط آن بکلی تخريب شده است. از خصوصيات عمده اين مسجد دکورهای هفت رنگ، آجرهای لعاب کاری شده به جای سنگ کف پوش و مهمترين خصوصيت آن نوشتن دو سوم از يک جزء قرآن بر روی کتيبه های مسجد است. زيارتگاه و مسجد هاجرخاتون اين بنا در يکی از نواحی قديمی سنندج بنام سر تپوله بنا شده است، که ساختمانهای پيچيده و تودرتو که شامل زيارتگاه، مسجد، مدرسه دينی و مقبره مطهر شيوخی که پيرو هاجر خاتون خواهر امام رضا بوده اند می باشد. ديگر مساجد قدیمی خانه آصف وزيری يکی از جذابترين بناهای تاريخی در سنندج خانه آصف می باشد. قدمت اين بنا به 130 سال پيش باز می گردد و در مرکز شهر واقع شده است. گچبريهای اين بنا و نيز پنجره های آن زيبايی خاصی را به آن بخشيده است. علاوه بر آن، نوع معماری مجسمه های سنگی و قوس ها باعث جذابيت بيشتر اين بنا گرديده است.  يکی ديگر از شاخصه های اين بنا حمام بزرگ آن است که در داخل حياط بزرگ آن واقع شده و دارای ارزش قابل ذکريست.   از ديگر مساجد قديمی در استان می توان مسجد جامع دارالامان (سنندج)، مسجد جامع خسروآباد (بيجار)، مسجد دو مناره (سقز)، مسجد جامع دوره قاجاريه (سنندج)، مسجد سرخ (مريوان)، مسجد عبدالله عمران (مريوان) و مسجد جامع سقز (سقز) را نام برد.

قلعه حسن آباد که در 8 کيلومتری جنوب سنندج واقع شده و مسند دولت بوده است در دوره صفويه بوسيله هلو خان بنا گرديد. در حال حاضر فقط خرابه های آن برجاست.

قلعه قمه چوکی در فاصله 12 کيلومتری از قمه چوکی-روستايی در بيجار-و به طرف شمال جاده بيجار-تکاب قرار دارد. اين قلعه می تواند به عنوان بنايی بی همتا در استان به حساب آيد و به قرون نهم يا هشتم قبل از ميلاد رجعت داده می شود. در قسمت غربی اين ساختار ناحيه ای به عمق 100 متر وجود دارد که سکوی غربی قلعه را به جاده ای ناهموار متصل می سازد. بانيان اين بنا در اين بخش يک شاهکار را در استحکامات بنا با طول 100 متر و ارتفاع 15-20 متر بوجود آورده اند. اين بنا از سنگهای بزرگی ساخته شده که بر استحکام بنا می افزايند. اين سبک از معماری به هزاره اول قبل از ميلاد باز ميگردد. در حاشيه شمالی قلعه، شکافی به طرز ماهرانه ای تراش خورده است. درحاليکه در شمال شرقی پله های بيشماری وجود دارند که نمايانگر سه دوره سکونت مادها، اشکانيان و پارتها می باشد. در دوره مغولها محرابی کوچک با چهار پله بنا شد که آثار بجا مانده از آن بسيار جالب توجه می باشد. ساخت اقامتگاه خشتی و آجری در محدوده

غار کرفتو

غار کرفتو در ديواندره، در حدود 72 کيلومتری شرق سقز واقع شده است. بر طبق مطالعات انجام شده، در دوران مزوزويک اين غار زير آب بوده و در پايان اين دوره زمين شناسی سر از آب بيرون آورده است. کرفتو غاری طبيعی و کلسيمی است و در دورانهای مختلف، تغييراتی همراه با سازگاری انسان با آن داشته است.
اين غار درون کوه قرار داشته و دارای چهار طبقه می باشد. بسياری از محققان از جمله دمرگان، راولينسون، کارپورتر، خانيکف و فونگال از کرفتو بازديد کرده اند و پيش نقشه های آن را طرح ريزی کرده اند. درازای آن حدود 750 متراست و گذرگاههای زيادی نيز در ميان آن قرار دارد. در خلال زندگی غارنشينی انسان، تغييرات زيادی در آن بوجود آمده است که از مهمترين آنها تغيير ورودی غار و درست کردن چندين اتاق و سالن در داخل آنرا می توان نام برد. از نقطه نظر معماری اين غار دارای چهار بعد معماری است که در عرصه هنر معماری از اهميت زيادی برخوردار است. در اين معماری اتاقها و گذرگاهها به هم متصل هستند، تعدادی پنجره و سوراخ در نمای بيرونی تعبيه شده است. حکّاک های زيادی در موضوع حيوان، انسان و گياهان در روی دیوارهای غار پيدا شده است که دارای مايه های مذهبی نيز می باشند. 

 بعد از چند روز وقفه .بدون هیچ مقدمه ای تعدادی از عکسهای روستای اورامان تخت رو میذارم . امید وارم خوشتون بیاد.

cursor:hand;

 «پیره میرد»، خالق سرود نوروز

توفیق محمود مشهور به «پیره میرد» از شاعران بزرگ کرد و از روزنامه نگاران کهنه کار کرد است که در سلیماینه کردستان عراق به دنیا می آید و در سال 1898 به دستور شیخ سعید حفید روانه استانبول می شود تا در دانشگاه های استانبول در رشته حقوق ادامه ی تحصیل بدهد.

وی که از اولین نمایشنامه نویسان کرد است و چندین نمایش نامه ی وی در سلیمانیه بر روی صحنه ی نمایش رفت به خاطر سروده ی مشهورش به نام نوروز در میان کردها شهرت افزون یافته است.

پیره میرد در زمان فرا رسیدن نوروز جوانان سلیمانیه را جمع می کرد و با هم به دشت و صحرا می رفتند و در انجا پیره میرد با روشن کردن آتش نوروز و خواندن سرود مشهورش یاد نوروز را در کردستان عراق زنده می کرد بهمین دلیل وی به بابا نوئل کردها شهرت یافته است.

پیره میرد شعر نوروز را در بهار سال 1948 می سراید:

نەورۆز

ئەم ڕۆژی ساڵی تازەیە نەورۆز ھاتەوە                                     جەژنێکی کۆنی کوردە بە خۆشی و بە ھاتەوە

چەند ساڵ گوڵی ھیوای ئێمە پێ‌پەست بوو تاکو پار         ھەر خوێنی لاوەکان بوو گوڵی ئاڵی نەوبەھار

ئەو ڕەنگە سوورە بوو کە لە ئاسۆی بڵندی کورد                          مژدەی بەیانی بۆ گەلی دوور و نزیک ئەبرد

نەورۆز بوو ئاگرێکی وەھای خستە جەرگەوە                   لاوان بە عەشق ئەچوون بە بەرەو پیری مەرگەوە

ئەوا ڕۆژھەڵات، لە بەندەنی بەرزی وڵاتەوە                    خوێنی شەھیدە ڕەنگی شەفەق شەوق ئەداتەوە

تا ئێستە ڕووی نەداوە لە تاریخی میللەتا                                 قەڵغانی گوللە سنگی کچان بێ لە ھەڵمەتا

پێی ناوێ بۆ شەھیدی وەتەن شیوەن و گرین                          نامرن ئەوانە وا لە دڵی میللەتا ئەژین

پیره میرد را در محل جشن گرفتن نوروز به خاک می سپارند

پیره میرد این شاعر فرهیخته، خود را با نوروز عجین می داند وی که به حق نوروز را در کردستان عراق جانی تازه بخشید در هنگام مرگ نیز به یاد نوروز وصیت می نویسد. وی وضیت می کند که در هنگام مرگ وی را بر تپه ی " مامه یاره" که در سال های قبل یاد نوروز را در انجا جشن می گرفتند به خاک بسپارند تا همه ساله مردم سلیمانیه یاد نوروز را در جوار آرامگاه وی جشن بگیرند و بر خاک آرامگاه وی پای بکویند.

پیره میرد که تا اخرین نفس هایش به سرودن شعر و کار روزنامه نگاری مشغول بود در سال 1950 دار فانی را وداع می گوید مردم سلیمانیه بنا به وصیت توفیق محمود که دیگر سنبل نوروز در کردستان عراق شده است وی را در تپه ی " مامه یاره" محل پایکوبی و جشن گرفتن نوروز به خاک می سپارند.

حسن زیرک و بازخوانی سرود نوروز با همکاری ارکستر تهران

همگان سرود نوروز را با صدای حسن زیرک و نوای جان سوز ویولن استاد مجتبی میرزاده می شناسند. و این سخن شاید برای بسیاری خوشایند نباشد که  حسن زیرک این اهنگ را به شیوه ی زیبا و سحرآمیز با تغییراتی در متن شعر و میلودی آهنگی که قادر دیلان ساخته است با همکاری یک ارکستر غیر کرد به نام ارکستر رادیو تهران به سرپرستی و رهبری و مشیر همایون شهردار و با نوای سازهای بزرگان موسیقی ایران همانند جلیل شهناز، جهانگیر ملک، حسن کسایی، احمد عبادی و حسین یاحقی بازخوانی می کند.

در سال های اخیر در قالب کاست «ترانه های حسن زیرک» در کنار ترانه هایی همانند؛ «که تانه»، «هه ی به نناز»، «ئه سمه ری دولبه ری»، «شه و»، «ئه ی وه ی بارانه»، «هه ی نار هه ی نار»، «لورکی و لورکی»، توسط انتشارات معتبر «ماهور» برای علاقه مندان به این هنرمند روانه بازار شده است.

در بروشور این کاست سال ساخت «نوروز» 1348 هجری شمسی یعنی 1969 عنوان شده است البته در گزارشی به نقل از بهزاد خالوندی آمده است که تاریخ عنوان شده اشتباه است و احتمالاًً 1338 صحیح است. زیرا مشیر همایون شهردار که سرپرستی اجرای این آهنگ را بر عهده داشته است تنها از سال 1331تا سال 1338 (1952 تا 1959)سرپرست ارکستر رادیو تهران بوده و سپس با کناره گیری تدریجی از دنیای موسیقی در سال 1348 فوت نمودند. همچنین حسن زیرک تنها در فاصله سال های 1337 تا 1341 در تهران بوده و از 1341 با نقل مکان به کرمانشاه، تا 1344 با ارکستر رادیو کرمانشاه به رهبری  مرحوم عبدالصمدی و نوازندگی بزرگانی همانند؛ میرزاده، ایزدی و پولکی به ارایه کارهای هنری پرداخت.

حال به صراحت می توان گفت که حسن زیرک آهنگ نوروز پیره میرد را در سال های 1952 تا 1959 میلادی خوانده است حال انکه قبل از وی و در سال 1948 با صدای حمه صالح دیلان و آهنگ سازی قادر دیلان این آهنگ اجرا شده بود.

اگرچه کردها با صدای ویولن میرزاده و آواز حسن زیرک به پیشواز نوروز می روند و به گونه ای شده است که نوروز بدون این سرود در بین کردها قابل تصور نیست اما حسن زیرک به خاطر بعضی تغییرات در شعر اصلی پیره میرد همواره مورد انتقاد است اگرچه در سال های اخیر قسمت تغییر یافته از متن آهنگ حذف شده است.

قادر دیلان و حمه صالح دیلان خالقان اولین آواز نوروز

«محمد صالح دیلان» از خواننده های مشهور و قدیمی کردستان عراق است. در سال 1927 در شهر سلیمانیه بدنیا می آید و در سال 1990 دار فانی را وداع می گوید. اگرچه کارمند ساده ی اداره دخانیات بوده است اما به واسطه صدای زیبایش و به کمک برادر آهنگ سازش آواز های زیبا از خود به جا می گذارد.

دیلان به جز انکه خواننده ی شهیر بوده است شاعری دست رنگین نیز بوده و شعرهای احساسی و ملی گرانه یه بسیاری از وی به جا مانده است.

خالق حقیقی آهنگ نوروز قادر دیلان بوده است. قادر در سال 1930 در سلیمانیه به دنیا می آید. وی اولین تیپ موزیک کردی را در سال 1948 تاسیس می کند در حالیکه در سال 1954 دانشجوی رشته اقتصاد در دانشگاه بغداد بوده همزمان سرپرستی این گروه را که به تیپ موزیک مولوی تغییر نام داده است را بر عهده می گیرد و قدم های اولیه موزیک مدرن کردی را بر می دارند.

قادر دیلان که اولین موزیک دان کرد بوده که میلودی های کردی را در قالب ارکسترا به اجر در می آورد درباره سرود نوروز و پیشینه ی این آهنگ می گوید: در اوایل نوروز 1948 در حالیکه با برادرم محمد صالح دیلان در خیابان های سلیمانیه قدم می زدیم با شاعر بزرگ پیره میرد روبرو شدیم.

دیلان می گوید: پیره میرد خطاب به من گفت: کاک قادر برای نوروز که در حال نزدیک شدن است شعری سروده ام چرا برای آن آهنگی تنظیم نمی کنید و حمه صالح برادرت نیز با صدای زیبایش آن را بخواند؟

قادر دیلان در جواب پیره میرد می گوید: آیا شعری که سروده ای به همراه داری.

پیره میرد دست به جیبش می برد و شعر نوروز خود را به قادر دیلان می دهد و به گفته ی قادر دیلان وی برای این شعر آهنگ می سازد و تا نوروز همان سال با صدای برادر حمه صالح دیلان آن را اجرا می کنند.

 کلاس ارتقای داوری در شهرستان قروه